Licencją tego typu jest objęty program, z którego można korzystać bezpłatnie w okresie jego testowania. Po upływie tego czasu użytkownik zobowiązany jest do wniesienia tzw. opłaty rejestracyjnej (zwykle nie przekraczającej kwoty kilkudziesięciu dolarów) lub rezygnacji z programu. W programach udostępnianych na zasadzie licencji Shareware spotyka się różne formy ograniczeń. Do najpopularniejszych należą: Trialware – po zainstalowaniu program działa przez pewien okres, np. 30 dni. Po przekroczeniu tego czasu nie uruchamia się. Jego ponowne uruchomienie umożliwia dopiero zarejestrowanie się jako legalny użytkownik i wniesienie stosownej opłaty. Wówczas użytkownik otrzymuje kod odblokowujący program; Demo – program nie jest ograniczony limitem czasowym, jednak użytkownik nie ma dostępu do niektórych jego funkcji. Udostępnienie ich, podobnie jak ma to miejsce w programach trialowych, jest możliwe dopiero po zarejestrowaniu się jako legalny użytkownik i wniesieniu stosownej opłaty. Także i w tym przypadku użytkownik otrzymuje kod odblokowujący do programu. Inne formy ograniczeń nakładanych na programy typu Shareware to np. określanie limitu uruchomień dla programu w systemie jego użytkownika. Po przekroczeniu tego limitu (np. 30 uruchomień) program przestaje działać. W innych rozwiązaniach w programie może np. raz po raz pojawiać się komunikat przypominający użytkownikowi o konieczności zarejestrowania programu.