Najprostsza sieć komputerowa powstaje przez połączenie dwóch komputerów. Im większa jest liczba komputerów w sieci, tym bardziej jest ona złożona i zajmuje większy obszar. Wówczas też w sieci oprócz komputerów pojawiać się będą urządzenia nadzorujące i organizujące przesyłanie danych. Sposoby połączenia komputerów w sieci mogą być różne. Istnieją sieci, w których jeden (lub kilka komputerów) udostępnia swoje zasoby pozostałym komputerom. Taki komputer nazywany jest serwerem, a komputery korzystające z tych zasobów – klientami. Mamy wtedy do czynienia z siecią typu klient-serwer. Innym rozwiązaniem jest sieć, w której komputery są połączone i pracują na takich samych prawach – komputer A udostępnia zasoby komputerowi B, a komputer B – komputerowi A. To sieć nazywana peer-to-peer, co oznacza „każdy z każdym”. Nie ma w niej komputera pełniącego funkcję serwera, gdyż każdy komputer może być serwerem i klien- tem. Niezależnie od typu sieci, aby użytkownik komputera pracującego w sieci miał do niej dostęp, jego komputer musi być wyposażony w kartę sieciową (czasem jej funkcję pełni także modem). Zadania karty sieciowej w komputerze Karta sieciowa służy nie tylko do połączenia ze sobą komputerów, gdyż samo fizyczne połączenie dwóch maszyn nie umożliwi jeszcze nawiązania między nimi łączności. Jej podstawowym zadaniem jest ustalenie warunków łączności obowiązujących w danej sieci, takich jak: prędkość transmisji danych i rozmiar przesyłanej informacji. Karta sieciowa, podobnie jak inne urządzenia komputera, ma niepowtarzalny adres przypisany przez jej producenta. Za pomocą tego adresu komputer może być identyfikowany w sieci.
