W przeszłości parametrami obrazu na monitorze sterowało się za pomocą pokręteł umieszczonych na przedniej stronie obudowy lub gdzieś w jej tylnej części. Większość monitorów produkowanych obecnie dysponuje cyfrowym sterowaniem ekranowym, w skrócie określanym jako OSD (Onscreen Display). Funkcjonalność tych narzędzi jest jednak rozmaita, a niektóre z nich próbują regulować wieloma funkcjami za pomocą zaledwie kilku regulatorów. W takim przypadku trzeba poświęcić dużo czasu na naciskanie wirtualnych przycisków i poruszanie pokrętłami, zanim osiągnie się zamierzony efekt. Minimalny zestaw funkcji, jakim powinien charakteryzować się program obsługi obrazu to: pionowe i poziome pozycjonowanie obrazu, kontrola zniekształceń poduszko kształtnych. Zniekształcenia te objawiają się łukowatym wygięciem krawędzi obrazu, regulacja pochylenia. Ustawienia trapezoidalne regulują pochylenie dwóch przeciwległych krawędzi. Gdy obraz jest przekrzywiony w całości mówimy wówczas o jego rotacji. Wszystkie krawędzie obrazu powinny być równoległe do krawędzi ekranu, kontrola mory. Wymagane są przynajmniej podstawowe możliwości kontroli tego zjawiska. Mora polega na występowaniu małych, geometrycznych prążków, które powstają wtedy, gdy strumień elektronów nie jest dokładnie ogniskowany,
